نگاهی به تاریخ حیات پارلمانی در سوریه از 1919 تا امروز

دمشق – سانا

زندگی پارلمانی در سوریه نتیجه بسیاری از تجربیات دموکراتیک بود که سوری‌ها آن را از ماه ژوئن سال 1919 میلادی تا کنون طی کردند.

در سال 1919 کنگره سوریه با حضور 85 نماینده اولین جلسه خود را تشکیل که اشتیاق ملت عربی به آزادی و استقلال را نشان داد اما ورود نیروهای اشغالگر فرانسوی به دمشق پس از نبرد میسلون مانع تحقق اهداف کنگره سوریه بود.

در سال1925 میلادی فرانسوی ها به دلیل مقاومت سوری مجبور به پاسخگویی به خواست های مردم و برگزاری انتخابات پارلمانی شدند که به اعلام تشکیل مجلس موسسان در سال 1928 و انتخاب «هاشم الأتاسی» به عنوان رئیس آن و تدوین اولین قانون اساسی دائم سوریه انجامید اما “کمیسر عالی” مخالفت خود را با محتوای آن اعلام کرد و مجلس موسسان را از کار انداخت.

انتخاب دو مجلس در سال 1936 و 1943 به ریاست فارس خوری نقش محوری در ادامه اعتصابات و اتخاذ تصمیمات مهمی جهت تحقق استقلال داشت، بهمین دلیل نیروهای اشغالگر فرانسه در 29 مه 1943 به ساختمان پارلمان در دمشق حمله کردند و محافظان پارلمان را کشتند و اغلب پارلمان را منهدم کردند.

سوریه سرانجام توانست به استقلال دست یابد و با خروج آخرین سرباز فرانسوی در 17 آوریل 1946  از خاک سوریه، دوران آزادی و حاکمیت ملی آغاز و در سال 1947 مجلس نمایندگان انتخاب شد.

در سال 1960 انتخابات مجلس ملت جمهوری متحد عربی پس از اتحاد سوریه و مصر برگزار شد اما به دلیل از هم پاشیدن  جمهوری متحد عربی این مجلس دوام نیاورد.

سوری ها انتخابات پارلمانی در سال 1961 را برگزار كردند که به تشکیل مجلس مؤسسان و مجلس نمایندگان منجر شد و در 1963 انقلاب هشتم اکتبر به رهبری حزب بعث عربی سوسیالیستی  به وقوع پیوست و مجلس ملی انقلاب مامور تدوین قانون اساسی دائم و نظارت بر عملکرد کابینه شد.

رهبر مؤسس حافظ الاسد در 16 نوامبر 1970 جنبش اصلاحی را رهبری كرد و با تشكيل مجلس خلق ستون های دموکراسی در کشور را بنا نهاد و سوریه در سایه رهبری وی وارد دوران ثبات شد.

از زمان آغاز زندگی سیاسی در سوریه خانم ها همه حقوق خود را  به دست آوردند و دو خانم «جهان موصلی» و «وداد أزهری» در سال 1960 نماینده مجلس شدند و از آن زمان میزان حضور خانم ها در مجلس خلق افزایش می یابد که نشانگر آگاهی جامعه سوریه به شمار می رود.

غياث جاويش